Juli 2020 Even er tussen uit
Onze eerste rit na vervroegde terugkomst uit Marokko.
Corona: de pandemie, die de wereld in zijn greep houdt.
We schorsen de belasting van de camper op 24 maart 2020.
Het lijkt, of we in een heel andere wereld leven. Een wereld, waarin de camper starten en maar zien waar we naar toe gaan niet meer bestaat.
De eerste twee à drie maanden zijn een crime.
We zien de kinderen en kleinkinderen niet. Boodschappen doen is een ramp.
We knappen de huiskamer op en fietsen wat.
In juni wordt het wat beter. We zien weer familie en vrienden. Keurig op afstand en buiten in de tuin.
We vieren de 75e verjaardag 17 juli van Piet met alle kinderen en kleinkinderen in de tuin.
De dag daarop gaan we met Carolien en Pitti een dagje naar Scheveningen. We slenteren door Scheveningen en eten vis bij Simonis.
Maandag 20 juli gaan we ‘anroet’ De eerste stop wordt Zundert, een camperplek bij het scootermuseum. Sitecode 20714.
’s Middags gaan we op de fiets naar Zundert. Helaas is het van Goghmuseum gesloten, maar bij de Nonnen drinken we een lekker wijntje en pilsje. ’s Avonds nemen we een kijkje in het ‘helaas slecht onderhouden’ scootermuseum.
Dinsdag 21 juli fietsen we naar Pieter en Greta in Wernhout. Met hen maken we een fietstocht van ruim 40 km door de Belgische Kempen.
Greta heeft een heerlijke, uitgebreide lunch gemaakt.
We stoppen eerst bij Uitkijktoren "De Klot"
In natuurgebied de Maatjes. Het is een grensoverschrijdend moerasrietlandschap. Grotendeels in de gemeente Zundert en verder in de Belgische gemeenten Wuustwezel en Kalmthout. Nabij het punt waar de drie gemeenten elkaar raken, is een 7 meter hoge uitkijktoren gebouwd, vanwaar je over de wijde omgeving kan uitkijken. De benaming 'de Klot' verwijst naar een klomp, een kluit veen of turf. Tussen de jaren 1250 en 1750 werd hier op haast industriële schaal turf ontgonnen. De turf werd afgevoerd naar Roosendaal, Bergen-op-Zoom, Antwerpen. Vanop de uitkijktoren kan je nog steeds turf relicten in het landschap zien.
Langs dit punt loopt ook de ‘Dodendraad’
De dodendraad was een elektrische versperring aan de grens tussen België en Nederland tijdens WO I. Het was de grens tussen oorlog en vrede. Het was geen banale improvisatie of een experiment. Het aanwenden van dit wapen steunde op militair-wetenschappelijk onderzoek en op technische ervaring te velde.
De dodendraad werd opgericht van het Zwin in Knokke tot de voorsteden van Aken. Hij stond op Belgisch grondgebied, maar volgde niet heel nauwkeurig de grens. De grens tussen Knokke en het Drielandenpunt is bijna 450 kilometer lang. Om deze afstand wat in te korten, kwamen grote stukken Belgische grond achter de dodendraad te liggen. De vaak gebruikte benaming “niemandsland” is misleidend omdat dit van het binnenland afgesneden gebied door de Duitsers werd bezet als er bewoning was. De inwoners zaten dan opgesloten tussen de dodendraad en de rijksgrens, die door het Nederlandse leger met prikkeldraad was afgesloten. Mooie voorbeelden hiervan zijn de drie “bulten” in het noorden van de Antwerpse Kempen (Essen, Nieuwmoer en Wildert; Meer, Meerle, Meersel-Dreef en een deel van Minderhout; Poppel, Weelde en Ravels). De bewaking van de 54 kilometer lange rijksgrens met Baarle-Nassau werd met de plaatsing van de dodendraad herleid tot 15,5 kilometer.
Onderweg tanken we ‘verse melk’ bij een automaat. Twee heren zien toe, dat dit goed wordt gedaan door Greta.
De volgende stop is in Nieuwmoer / Essen
Hier wordt de turfvaart in beeld gebracht. Het is gelijk een prachtig plek om de lunch voort te zetten.
De Turfvaart werd in de 17e eeuw gegraven. Het eerste deel van de Turfvaart kwam in 1619 gereed. De vaart was een belangrijke ader van waaruit het gebied werd verveend. De vaart zorgde voor ontwatering van het veenmoeras en de turf werd er door naar Breda, Etten-Leur, Oudenbosch en Roosendaal vervoerd.
De rit eindigt op het terras van het ‘Pannehuske’ met de beste koffie met appelgebak.
Pieter en Greta fietsen mee naar klein Zundert. Daar vieren we deze heerlijke dag met een wijntje en een biertje.
Eenmaal terug op de camperplaats besluiten we vandaag nog naar Weelde te rijden. Het is een rit van 56 km. We parkeren op de camperplaats ‘Park Weld’ in Weelde, sitecode 57170. We zijn de enige gasten. Morgen naar Ineke en Harrie.
Woensdag 22 juli 2020:
Heerlijk dagje bij Harrie en Ineke op park De Kievit in Baarle Nassau.
Lekker bijgekletst en heerlijk geluncht.
Om half vier nemen we afscheid en rijden naar Grave. We doen boodschappen bij AH en rijden dan naar camperplaats 41818 aan de Maas.
Een fijne kleine plek. We zitten nog lekker lang buiten.
Donderdag 23 juli 2020:
We maken een trip door de kleine dorpen rondom Grave. Het worden weer ruim 40 kilometers. We eten bij ‘De Gouden Leeuw in Grave en wandelen door het stadje.
Vrijdag 24 juli rijden we op ons gemak weer naar huis. Totaal 285 km